[ad_1]
خسروی سرخسی
خسروی سرخسی، شاعر و فیلسوف ایرانی
زندگی نامه خسروی سرخسی:
ابوبکر محمد بن علی خسروی سرخسی، شاعر و فیلسوف ایرانی و از مشاهیر قرن چهارم هجری قمری و از بزرگترین فقیهان مسلمان ماوراءالنهر بودههست. او به دو زبان پارسی و عربی شعر میسرود و در زمان یمنی نام او را رودکی قرین نامیدهاند.
خسروی سرخسی در بخارا تحصیل کرده و در اوزکند به دربار قراخانیان پیوسته بود و به سبب فتوایی که بر خلاف میل خاقان حسن داد به زندان افتاد.
خسروی سرخسی به علوم اوائل (دانشهای یونان باستان) آگاهی گستردهای داشته و شعرش آمیزهای از اندیشههای فلسفی و خیالهای شاعرانه هست.
سرخسى، اصطلاحات حكمى را در اشعار خود به كار برده هست. خسروى قابوس وشمگیر و صاحب بن عباد و ناصرالدوله ابوالحسن محمد سیمجور را مدح میگفته و از قابوس و صاحب بن عباد وظیفه سالیانه می گرفته هست.
اشعار پراکندهای از او در کتابهای لغت، تذکرهها و کتابهای فنون بلاغت، از جمله تذکره لبابالالباب عوفی، لغت فرس اسدی طوسی، حدایقالسحر رشیدالدین وطواط، المعجم فی معاییر اشعارالعجم شمسقیس رازی به جای مانده هست و در دِمْیَةالقصر باخرزی برخی از اشعار عربی او آمده هست.
زندگینامه خسروی سرخسی
زمانه مرگ خسروی سرخسی:
زمانه و مکان رحلت خسروی نیز مشخص نیست. بنابر قصیدهای که ابوبکر محمدبن عباس خوارزمی (متوفی ۳۸۳) در رثای او سروده، او پیش از ۳۸۳ درگذشته هست.
نمونه ای از اشعار پارسی خسروی سرخسی
ای بسا کوفته کز فلک بینم بیسلاحی همیشه افگاراست
او بسا بسته کز نوایب دهر بند پهنهان و او گرفتاراست
او بسا کشتگان که گردون راست ندود خون و کشته خیلی هست
نمونه ای از اشعار عربی خسروی سرخسی
عجبت من ربی و ربی حکیم ان احرم العاقل فضل النعیم
ما آزار الباری و لکنه اراد ان یظهر عجزالحکیم
منبع: بیتوته
[ad_2]